Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
ruhlanma — «Ruhlanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabarmaq — 1. f. Qabar əmələ gəlmək, qabar olmaq. Var ol, bala, yorulsa da, qabarsa da əl; Bir daş üstə bir daş qoya gərək hər insan. Ə. Cəm.. // Bərkimək. <Gəldiyevin> ürəyi daş kimi bərkimiş, əsəbləri ağac kimi qabarmışdı. M. C.. 2. f. 1. Yüksəlmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qol-qanad — is. 1. Bax qanad 1 ci mənada. 2. Şaxə, qol budaq. Ot saçaqları sallanan bir təpədə iri qol qanadı qurumuş bir ağac vardı. Ç.. Qol qanad atmaq – şaxələnmək, yayılmaq, genişlənmək, inkişaf etmək, böyümək. Budaqların böyüməsi, qol qanad atması üçün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ruh — is. <ər.> 1. İnsanın psixi aləmi, onun hiss və duyğuları, əhvali ruhiyyəsi. <Xəlilin> bir an sıxılan ürəyi haman açıldı, səbəbsiz bir nəşə ruhuna hakim oldu. Ç.. Torpağı bəzəsin bənövşə, nərgiz; Ruhuma doğmadır hər cığır, hər iz. H.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cəsarətlənmək — f. Cəsarət etmək, qorxusu gedib cürətlənmək, ürəklənmək; özündə cəsarət hiss etmək; ruhlanmaq; daha heç şeydən qorxmamaq. <Qaçaqlar> elə şiddətli cəsarətlənmişdilər ki, nəinki kəndlərə, hətta balaca şəhərlərə də hücum edirdilər. . E.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
damaq — 1. is. 1. Ağız boşluğunun üst tərəfi. Damaq səsi dilç. – tələffüz edərkən dilin damağa toxunması nəticəsində çıxan səs. Damaq saitləri. 2. Ağız mənasında. Usta papirosu damağına salıb başladı işini. C. M.. Qüdrət iri barmaqları arasındakı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəmlənmək — 1. məch. Dəm çəkmək üçün odun üstünə qoyulmaq; dəm almaq. Çay dəmlənmişdir. 2. f. məc. dan. Cuşa gəlmək, şadlanmaq, ruhlanmaq, nəşələnmək. Dəmlənib oxuyurlar; Ürəkləri cuşa gəlir. Aşıq Əli … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
günəş — is. 1. Planet sisteminin işıq və istilik verən, közərmiş böyük şar şəklində olan mərkəzi göy cismi; gün. Günəş işığı. Günəş də batanda rəngi saralır. – Toztorpaq göyün üzünü elə bürümüşdü ki, günəş görünmürdü. A. Ş.. Günəş saatı – günəş işığı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
havalanmaq — f. 1. Havaya qalxmaq, uçmaq. Göyərçinlər havalandı. – Kamal birbirinin ardınca bir çox təyyarənin havalanıb dik göyə ucaldığını gördü. M. Rz.. Birdən <sərçələr> həyəcanla civildəşib havalandılar. H. Seyidbəyli. 2. məc. Cuşa gəlmək, şövqə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilham — is. <ər.> 1. Yaradıcılıq zamanı özünü göstərən ruhlanma halı, yaradıcı fikrin yüksəlişi; ruhlanma, təb. Baxdıqca nur əmən bu yeni elə; Sənətin ilhamı açar qolqanad. A. Ş.. Mən ilhamı bir dost kimi; İmdadıma çağırmışam. R. R.. Sənətimə can… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
